Kent u dat soort van ochtenden? De wekkerradio loeit radio Minerva door de ether. Hij is al een half uur geleden afgegaan maar Morpheus -de god van de slaap- wilde me nog niet wekken. Ik hijs me uit het laken, wankel naar de badkamer, open de kraan van het bad en gooi het koude water in mijn gezicht. Ik zet daarna de kraan weer dicht en maak onze twee kinderen wakker door hen met iets te veel fors het donsdeken van hun lijfjes te trekken. Ze zijn nog in een warme diepe slaap gehuld. De oudste is negen en een half; de jongste zeven. Nim, de oudste reclameert als eerste:

‘Waarom maakt gij mij zó wakker! Waarom zo rap’?!