Laden...
Foto: Griet Troch
Ontdek op deze blogpagina ...
Voor sommige van de buurtbewoners van de Ridderveld in Wilrijk lijkt het alsof 3 september 2019 zich nog maar gisteren heeft afgespeeld. Toen werd, rond de middag, de wijk opgeschrikt door een catastrofale gasexplosie die alle ramen in een brede radius deed verbrijzelen.
Kent u dat soort van ochtenden? De wekkerradio loeit radio Minerva door de ether. Hij is al een half uur geleden afgegaan maar Morpheus -de god van de slaap- wilde me nog niet wekken. Ik hijs me uit het laken, wankel naar de badkamer, open de kraan van het bad en gooi het koude water in mijn gezicht. Ik zet daarna de kraan weer dicht en maak onze twee kinderen wakker door hen met iets te veel fors het donsdeken van hun lijfjes te trekken. Ze zijn nog in een warme diepe slaap gehuld. De oudste is negen en een half; de jongste zeven. Nim, de oudste reclameert als eerste:
‘Waarom maakt gij mij zó wakker! Waarom zo rap’?!
wij wandelen doorheen het licht
dat van de vijver kaatst
niet voor het eerst niet voor het laatst
verbaast gij mij met samenhang
die al meteen met vogelzang
zijn tanden in het zonlicht zet
de dag die voor het eerst weer lengt
brengt het vage gras tot leven
als een oude vriend die even
hoop zaait in ons geweten
het tweede gebaar van de vrede
ligt in alle ribben vast
samen zwerven wij de rede
in ellipsen opgetast
Venussen en Marsen lang
verdelen wij de aard van verstaan
ik de schuurpaal gij de troost
wij suizen om elkaar
geluidloos ruisend blijft de toast
onuitgesproken van elkaar
in een heilige strijd bestaan
Wat is er toch aan de hand met de Engelse taal dat die zo aanstekelijk wordt toegepast op facebook als betrof het een besmettelijke bacteriële infectie op de stembanden? Alsof veel niet-Engelstaligen prompt klaarkomen wanneer ze Engels kunnen toepassen als betrof het het moderne Latijn van de Nieuwste Tijd.
Onschuldige cookies worden gebruikt om het gebruiksgemak van deze website te verbeteren.