volle maan


stille bedroefde schemerlamp
negatief van huilende wolven
waarom sticht uw lichtgevende schedel
brand op aarde en in de wereld
terwijl er kinderen worden gebaard
die men aan uw standen en banen toedicht
zonder dat ze het fijne van u weten
zuster van de nacht
handoplegster van de zeeën
marmeren nicht om onze bol in de nachtnevel  
muurbloem surrogaatlicht spiegel
ijdele messentrekster ijspegel  
ze zeggen dat gij van zoveel de oorzaak zijt
dat gij vechtersbazen nijdig krijgt
of dat gij het glas in de lantaarns breekt
en volksopstanden ontketent
tussen de schamele ribben
van degenen die streven naar meer gerechtigheid
zijt gij het lokaas voor de dichters
gij wet het scheermes op een riem
gij doet ze obsceen verliefd in schoon schrift duelleren
alsof ze voor u hebben gestreden
alsof ze hun verzen van henzelf hebben gemaakt
gij verdonkert een gestalte met weerloze vuisten
die zich bleek in broekzakken balden
tussen nagelbedjes en knuisten trekt hun machteloze bloed wit weg
gedurende alle gewrongen tijden die des mensen typisch zijn
zijt gij een versleten romantische schande

maar toch blijft gij lichtvoetig
het zwaargewicht uitdragen
godzijdank onverklaarbaar

daardoor houd ik u voor lief
of eerlijk gezegd


gij mij