ik heb vandaag de zon begroet tot in haar hemelhuis
zij stond zo hoog te kijk met onder haar het aardse slijk
het vruchtbaar schijngebied
dat ons bindt en scheidt voor wie daar wat in ziet

een man stelt mij een vraag
een kauw strijkt neer en kijkt hem aan

wist u dat er vijf geloven in de sterren staan?

allen zijn dezelfde geest en hetzelfde licht toegedaan
u bent Belg en katholiek ik ben Marokkaan
en ook islamiet
racisme is een doof verstand een aangeleerd verdriet
dat vertelde mij de zon of Allah die je daar ziet
de schepper heeft mij geroepen om te zeggen dat hij spreekt
met liefde over u

ik duw hem in zijn stoel naar huis wij hebben een gesprek
ik ben al meer dan eens zegt hij in zijn hemels huis geweest
na mijn accident
het geschenk is weten dat ik nog in leven ben
een wonder mag het heten vijf ziekenhuizen deed ik aan

zo luister ik naar hem en alles waar ik aan denk
wordt met het licht van dageraad door steen en blad vermengd
de man die ik naar huis toe breng groet de zon vandaag
en gisteren en overmorgen ziet de hele buurt hem graag
de hele straat kent zijn verhaal want overal gaan kaarsen aan
wanneer ze hem begroeten
waar hij waakt en slaapt met beide ogen wijd geopend
schouwt hij in een regenboog waaruit alle leven stroomt
en waarin alles ons verlaat om tot Allah te komen

daarna zal het weer opstaan
van dood naar wedergeboorte

de waakvlam in de ziel knielt niet naar gewoonte
haar ogenblik omarmt de tijd die onverwacht is afgelopen
we kwamen bij hem thuis ik liet hem door zijn deur
onderweg naar huis gingen er duizend bloemen open
met elk een eigen geur
ik was vrij verheugd de zon hield ook van mij
meer dan dat hoeft niet te zijn

dat is wat hij zei